Handelsakkoorden: het gaat om details

Na de commotie over de onderhandelingen met Canada (CETA) en de Verenigde Staten (TTIP) kan dit een handelsakkoord worden met alleen maar kansen voor de Nederlandse land- en tuinbouw. Vlees, groenten, zuivel, siergewassen: iedereen ziet mogelijkheden. Met 127 miljoen koopkrachtige inwoners is Japan een interessante markt. Onze agrarische exportwaarde naar Japan bedraagt nu 1 miljard euro per jaar.

Japanse boeren hebben grote bezwaren, 80 procent van hen heeft minder dan 2 hectare landbouwgrond. Het Japanse parlement heeft onlangs een pakket maatregelen aangenomen ter bescherming van de eigen boeren. Het akkoord met de Europese Unie is daarom nog geen bekeken zaak.

Greenpeace is tegen om een reden die niets met handel te maken heeft: de Japanse jacht op walvissen. Vandaar het lekken van tweehonderd pagina's onderhandelingsteksten. Liefhebbers kunnen de teksten vinden op de website van TTIP Leaks.

De afkorting JEFTA is handig om te 'framen'; het bekt lekker en past op een spandoek. De grap wordt wel gemaakt dat er zoveel gedemonstreerd is tegen TTIP en CETA dankzij het bestaan van een afkorting. Over afgeronde handelsakkoorden met Zuid-Korea, Singapore en Vietnam, geen afkortingen dus, hoorde je niets.

Greenpeace bewijst Eurocommissaris voor Buitenlandse Handel Cecilia Malmström toch een dienst. Zij wil meer openheid in handelsoverleg. De EU-lidstaten weigeren dat. Als er dan ergens protest komt, kunnen ze met de vinger naar Brussel wijzen.

Nu kunnen we teksten lezen; er blijkt maar weinig bijzonders in te staan. Dierenwelzijn wordt bijvoorbeeld wel genoemd, maar meer ook niet.

Om werkelijk te kunnen oordelen over een handelsdeal moet je de diepte in. Neem CETA. Europa mag 17.000 ton kaas per jaar extra naar Canada exporteren, maar het recht om de EU-kaas te importeren is door Canada toebedeeld aan bedrijven die er geen gebruik van maken. Daarover komt weer overleg.

Kortom, achter de afkortingen draait het uiteindelijk om de details.