Wangedrag aanpakken

Toen SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen ook een graantje probeerde mee te pikken van alle publiciteit, werd haar meteen hardhandig de kop ingedrukt door PvdD-politici en -aanhangers. De PvdD duldt kennelijk geen concurrentie bij 'hun' publiciteitsactie.

Ook de media doen gemakkelijk mee in het kritisch wegschrijven van de varkenshouderij. Tenzij de sector goed kan uitleggen wat er werkelijk gaande is. Daar hebben journalisten meer oog en oor voor dan we in de sector geregeld willen geloven.

Het is een automatisme in de landbouw om hoofdpijnonderwerpen in te steken vanuit de plannen van aanpak en de vakinhoud. Begrijpelijk vanuit de landbouw, maar journalisten die weinig hebben met onze sector, krijgen daardoor gemakkelijk het idee dat de dieren er minder toe doen voor de boer.

Bovendien houden boeren er ook niet van om het grote menselijke leed achter drama's als een stalbrand zichtbaar te maken. Het is not done om dat te etaleren. Toch kan dat een groot verschil maken in hoe de media over de sector schrijven.

'Een pijnlijk litteken voor de sector' of 'Wat een ramp voor deze hardwerkende mensen' waren twee koppen in dezelfde regionale krant waarin verslag werd gedaan van een stalbrand bij een varkenshouderij. Het hoeft geen uitleg welke varkenshouder de sympathie krijgt van de lezer.

En wat te doen met al die ongenuanceerde reacties van de actiegroepen? In discussie gaan over de inhoud heeft zelden zin. Over de inhoud mag je met elkaar van mening verschillen. Maar er zijn wel fatsoensnormen, daarover kan geen verschil van mening bestaan.

De voorvrouwen en -mannen van actiegroepen mogen best vaker door de sector worden aangesproken op wangedrag, wanneer fatsoensnormen worden overschreden. Dat heeft niets met verschil van inzicht over de varkenshouderij te maken. Dat heeft alles te maken met respect voor de medemens.