'Keuzes vragen lef van politiek'

De toekomst laat zich nooit voorspellen. Wie had vorig jaar durven te voorspellen dat de gas- en energieprijzen zo exorbitant zouden stijgen dat de overheid met de energiebedrijven het gesprek aan moet gaan om te voorkomen dat een miljoen huishoudens van gas en licht worden afgesloten omdat ze de rekening niet kunnen betalen? Vraag is: hoe gaat de overheid (en ook de gehele samenleving) om met deze crises?

Ik zie op dit moment een kabinet dat brandjes probeert te blussen en onvoldoende tijd neemt, of misschien ook wel onvoldoende tijd krijgt, om fundamentele keuzes met een langetermijnperspectief te maken. Wordt 'de brand' van de afnemende koopkracht en stijgende energieprijzen door het kabinet 'geblust' door de rekening bij het bedrijfsleven neer te leggen? Laten ze lonen doorstijgen met 10 procent met mogelijk het risico van een loon-prijsspiraal als gevolg? Of durft het kabinet fundamentele keuzes te maken?

Crises brengen ellende, maar kunnen ook leiden tot het openen van ogen en onconventioneel denken. Volgens mij is dat gewenst, maar dat vraagt wel om lef van met name het politieke midden. De huidige tijd laat zien dat Nederland een deel(tje) van de wereld is en daarmee sterk onderhevig is aan de keuzes die andere landen maken.

Ik ben ervan overtuigd dat een sterke landbouwpositie van Nederland in de wereld de impact van buitenlands invloed kan verkleinen. Dat zou het merendeel van de politiek toch ook moeten inzien? Misschien helpt het als wij de onconventionele ideeën aandragen.