Derogatie ook in de akkerbouw op verlanglijst

Het pleidooi voor derogaties in de plantaardige sectoren roept allereerst de reactie op: waar begint men aan? Is een dergelijke wens voor het zesde actieprogramma Nitraatrichtlijn wel realistisch, gezien de argwaan die in Brussel bestaat over de Nederlandse land- en tuinbouwsector?

Op inhoudelijke gronden is het pleidooi alleszins redelijk. De bodemkwaliteit staat onder druk. Niet in de laatste plaats omdat de aanvoernormen voor mineralen en organische stof nog altijd onvoldoende aansluiten op de onttrekking van de diverse teelten.

Geen instrumenten

Het ontbreekt de akkerbouwer en vollegrondsgroenteteler aan instrumenten om de bodemvruchtbaarheid op peil te houden en verschraling tegen te gaan, in situaties waarin uitspoeling geen direct risico is en waar de gewasopbrengsten hoog zijn.

De akkerbouwsector spreekt hardop uit dat de huidige situatie in de melkveehouderij gewastelers voor de voeten loopt. Wil Brussel de Nederlandse agrarische sector een extra derogatie gunnen, dan zal het vertrouwen moeten worden vergroot dat ons land zich aan die voorwaarden houdt.

Broos

Momenteel is dat vertrouwen broos. Ook andere lidstaten ondervinden dat Brussel in het kader van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) kritisch kijkt naar landen die een uitzonderingspositie bekleden.

Er ligt echter ook een kans, vanwege het groeiende belang van natuurlijke kringlopen en bodemvruchtbaarheid. Als op bedrijfsniveau de aanvoer van koolstof, stikstof en fosfaat in balans komt met de afvoer, dan heeft zowel de teler als het milieu daar baat bij.